Jan Derom, dienstchef met een scherp oog

Ik ben zot van geschiedenis en traditie. En dan vooral van het boogschieten op de staande wip. Dat is een sport die al dateert uit de tijd van de Germanen en heel typisch Vlaams is. Mijn vader nam me als kleine ket al mee naar zijn gilde, en de vonk sprong al snel over. Zoals je hier bij het Contact Center sociaal moet zijn, moet je dat in de schuttersgilde ook zijn. Ik amuseer me er met mijn vrienden en speel ondertussen een spelletje. Maar echt simpel is dat spelletje niet.

We proberen bij de staande wip een klein houtblokje, wat we een ‘vogeltje’ noemen, van een ijzeren pin af te schieten. De wip is 25 meter hoog en het blokje waarop we schieten is amper een centimeter groot. Het gevoel wanneer je zoiets raakt, is echt fantastisch. Maar helaas is het vaker ‘net niet’ dan ‘net wel’. Ik probeer mijn kinderen niet te pushen om hetzelfde te gaan doen, maar de jongste is toch ook tamelijk geobsedeerd door het boogschieten. Ik heb voor hem in de tuin enkele planken aan elkaar getimmerd zodat hij met zijn eigen plastic boogje toch al een beetje kan oefenen met schieten.